سالار عقیلی طی تورموسیقی شهرستان، در شهرستان طرقبه واقع در مشهد به صحنه رفت که طی یک اقدام عجیب نوازنده دف و پیانو گروه یعنی حریر شریعت زاده پس از اجرای یک قطعه موسیقی از سن پایین آورده شد و دیگر اجازه به صحنه رفتن را پیدا نکرد.

به گفته شاهدان عینی ، سالار عقیلی بدون حضور نوازنده پیانو اش کنسرت را برگزار کرد.

گفتنی است، طرح ممانعت از حضور بانوان نوازنده در صحنه از شهر اصفهان آغاز شد. از قرار قانون ننوشته در ۱۳ شهر بانوان نوازنده اجازه حضور ندارند و این قانون توسط گروههای فشار به اداره های ارشاد استان ها تحمیل شده است.

همچنین چندی پیش حسین علیزاده در گفت وگویی به کنایه از گروهش به هم آقایان نام برد؛چرا که گروهش در صورت حضور بانوان نمی تواند در شهرستان به صحنه برود.

بیوگرافی سالار عقیلی و ماجرای ازدواج با حریر شریعت زاده

سالار عقیلی ، salar aghili ، (متولد ۱۱ آذر ۱۳۵۶ تهران) خوانندهٔ موسیقی سنتی ایرانی و دانش‌آموختهٔ هنرستان موسیقی سوره و نیز دارای مدرک کارشناسی در رشتهٔ بازیگری تئاتر است. همسر وی با نام حریر شریعت زاده نوازنده پیانو و دف است. حریر شریعت زاده ، harir Shariatzadeh ، (متولد خرداد ۱۳۵۶، تهران) نوازنده ایرانی‌ست.

سالار عقیلی شاگرد صدیق تعریف بوده است اما برخی افراد به اشتباه او را شاگرد محمدرضا شجریان می‌دانند در حالی که این حرف اشتباه است.

او خوانندهٔ ثابت ارکستر موسیقی ملی ایران است و سابقهٔ کار با گروه دستان، گروه راز و نیاز و ارشد تهماسبی را دارد. سالار عقیلی سرود ایران جوان را با اجرای ارکستر ملل خوانده است.

عقیلی از ۸ سالگی فراگیری موسیقی را با نوازندگی سازهای مختلف آغاز کرد. برادر و مادرش علاقه‌مند به موسیقی و مشوق او بودند و پدرش که وکیل دادگستری بود بیش تر متمایل به پیشرفت تحصیلی او بود. او به هنرستان موسیقی رفت و از همان‌جا تصمیم به یادگیری آواز گرفت. او در طی بیش از ۵ سال نزد صدیق تعریف به فراگیری آواز پرداخت. هم‌اکنون عقیلی افزون بر اجرا و ضبط آثار موسیقی به تدریس موسیقی در آموزشگاه خود و در هنرستان موسیقی مشغول است.

او همچنین گروه رازونیاز را تشکیل داد؛ که اعضای این گروه عبارتند از: سالار عقیلی: آواز، حریر شریعت زاده: دف، حامد فکوری: تار، مهدی باقری: کمانچه، آرش فرهنگفر: تنبک و شهرام غلامی: عود. او به همراه این گروه کنسرت‌های بسیاری در داخل و خارج از کشور اجرا کرده‌است.

در جشنوارهٔ موسیقی فجر سال ۱۳۷۵، «سالار عقیلی» جوانی ۱۸-۱۷ ساله، برای نخستین بار به روی صحنه می‌آید و موجب حیرت تماشاچیان می‌شود. «حریر شریعت زاده» نیز در آن کنسرت حاضر بوده است و به سبب تسلط بر آوازهای ایرانی، با شنیدن صدای «سالار عقیلی» به استعداد وی پی می‌برد. پس از اتمام برنامه در رابطه با آوازهای ایرانی به صحبت می‌نشینند و همین امر موجب همکاری‌های بعدی و در نهایت ازداوج این دو هنرمند منجر می‌شود.

«شریعت زاده» در آلبوم «مایهٔ ناز» سالار عقیلی نوازنده پیانو است، همچنین شنیده‌ها حاکی از آن است که به تازگی تهیه‌کنندگی فعالیت‌های همسرش را نیز بر عهده دارد.

حریر شریعت زاده در باره خودش می گوید: “از پنج سالگی پیانو را شروع کردم. از کلاس اول راهنمایی تا دوم دبیرستان با جواد معروفی بعد با خانم جواهری و دیرتر با خانم فخری ملک پور آموزش دیدم. سبک استاد محجوبی را فرا گرفتم و از آن پس با این سبک کار می کنم. از خانم پریسا ردیف‌های آوازی را یاد گرفتم.” او در دانشگاه سراسری رشته تغذیه خوانده‌است و در دانشگاه، تحصیلات موسیقی را هم پشت سر گذاشته‌است. حریر شریعت‌زاده یک خواهر و دو برادر دارد. یک برادر و یک خواهر او در آلمان زندگی می کنند و برادر دوم ساکن تهران است. پدربزرگ مادری او کرمانی تبار بوده و صدای خوشی داشته‌است. برادری که در ایران زندگی می کند به عنوان پزشک کار می کند اما تار را نزد استادانی همچون حمید متبسم و طهماسبی آموخته‌است.

ازدواج با سالار عقیلی

حریر شریعت زاده در باره آغاز آشنایی خود با سالار عقیلی می‌گوید: در جشنواره موسیقی فجر در سال ۱۳۷۵ با او آشنا شدم. با مادرم به عنوان تماشاچی به جشنواره رفته بودم. ساعات زیادی را در آنجا گذرانده بودیم. اعلام شد که گروه حوزۀ هنری برنامه دارد. ما خسته بودیم. از مادرم خواستم که برویم. از جا بلند شدیم و در حال حرکت به بیرون از سالن بودیم. هنوز از سالن خارج نشده بودیم که گروه حوزۀ هنری کار خود را آغاز کرد. صدای سالار سالن را پر کرد. ما در جای خود متوقف شدیم. صدای او تمام سالن را حیرت زده کرده بود. او جوانی ۱۷ – ۱۸ ساله و ناشناخته بود و این به حیرت جمع می افزود. من که ردیف‌های آوازی را نزد خانم پریسا تمام کرده بودم و با سبک‌ها آشنا بودم به مادرم گفتم فکر می کنم این خواننده از شاگردان آقای تعریف است. مادرم با تعجب پرسید من از کجا می توانم این را بدانم. گفتم از شیوۀ خواندن او می فهمم. تا آنتراکت صبر کردیم و بعد با او صحبت کردیم. به این شکل آشنایی ما شروع شد. پس از آشنایی بیشتر، همکاری هنری خود را آغاز کردیم. با هم کارهای مختلفی با پیانو انجام دادیم. تا اینکه در سال ۱۳۷۹ با هم ازدواج کردیم.